Gelselaar Gelster

Gelselaar viel tot 1 januari 2005 onder de gemeente Borculo. Het kerkdorp is opgenomen als pilot-project “Belvoir” in het Gelderse provinciale cultuurhistorische beleid. De bedoeling daarvan is enerzijds het cultuurhistorisch interessante essenlandschap rond Gelselaar als beschermd dorpsgezicht te bewaren en anderzijds nieuwe ontwikkelingen mogelijk te maken.


De naam Gelselaar komt in 1326 voor het eerst voor als "'t hus te Geldesler". Als buurtschap wordt Gelselaar (Gelleslare) pas in 1399 vermeld. De buurschap behoorde kerkelijk tot Neede. Hiervan getuigt een gedeelte van de kerk van Neede, die lange tijd "Gelselaarse hoek" genoemd werd. De kerk van de dichterbij gelegen plaats Geesteren was in de winter meestal onbereikbaar, omdat de weg door het laaggelegen landschap waar nu de Bolksbeek stroomt dan door overstromingen onbegaanbaar was. Op de drassige gronden rond Gelselaar, het Gelselaarse broek, werden vroeger veel ganzen gehouden, waarvan het dons voor beddengoed gebruikt werd.

Vlak buiten de bebouwde kom van Gelselaar, aan de Jonkersweg, ligt de locatie waar vroeger 'huize Jonkeren' gestaan heeft. In 1999 werd archeologisch onderzoek naar de grachten en de bijgebouwen verricht. Sinds 2002 is het terrein van de voormalige havezate Bevervoorde te bezichtigen. Enkele leden van deze familie komen eind 16e eeuw voor als vicaris (kapelaan) van Gelselaar. De bisschop van Münster was collator. In 2013 werd Gelselaar aangemerkt als beschermd dorpsgezicht.
Rond 1440 werd in Gelselaar een kapel gebouwd, die tot de hervorming (1616) afhankelijk bleef van de moederkerk van Neede. In 1617 werd Gelselaar een zelfstandige gereformeerde gemeente. In 1841 werd de kapel vervangen door de waterstaatskerk, die er nu nog staat, de hervormde kerk.